കിളികള്‍ വിടചൊല്ലിയകലും കളിത്തട്ടിലമരുന്നു പകലിന്‍റെ നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍
ഒരു ദീര്‍ഘദിനചര്യ വിടയാക്കിയണയുന്നു കതിരോനുമലയാഴി ഋജുരേഖയില്‍.
മൃദുശംഖിനൊലിതീര്‍ത്തു മിഴിവാര്‍ന്ന ശ്രീകോവിലുഡുപോലെ തെളിയുന്ന നിറദീപവും
പലകണ്ഠമുരുകുന്ന ജപമാലയണിന്നു
പലജാതി മതദൈവമാള്‍ദേവരും.
എവിടെന്‍റെ ദൈവങ്ങളെവിടെന്‍റെ മൂര്‍ത്തികള്‍
ബധിരരായന്ധരായെവിടൊളിച്ചു ?!
ജപമാലയേകുന്നദുരിതാള ജനലക്ഷ-
മുരുകുമ്പോളതിഗൂഢമെവിടൊളിച്ചു ?
വഴിയോരമൊരുപാടു ചുടുചോര വീഴുമ്പോ-
ഴുയിരായ മാനം കവര്‍ന്നിടുമ്പോള്‍
എവിടെന്നു തേങ്ങുന്ന പ്രിയരോടുചൊല്ലുനിന്‍
തമസ്സില്‍ ഒളിപ്പിച്ച സത്യങ്ങളെ !
ഇരവിന്നുമുന്നില്‍ നിണംചേര്‍ന്ന ജന്മാമി-
ട്ടിരുളാതെയൊരുവേളയെങ്കിലും നീ.